3

I remember a journey by sea. At the horizon the 
sky is infinitely diaphanous and I hear the 
silence which becomes huge. Bruno was my 
friend. Susana is now thousands of Susanas. The 
silence takes me back to an asphalt road beside 
the mountains and the small rabbit, stunned and 
motionless. I stop and go back. There is a small 
blood spot on its mouth, also on the fur at the 
neck, it weighs almost nothing in my hands. I 
hear the sound of the daisies as they bend.

It has almost no weight. Its lightly reddened 
incisors seem to screech at the moon. Susana has 
slightly red teeth. Her open mouth shows her 
slightly red teeth to the moon, like a screech.

In my imagination I write devastated love letters.

3

Ik herinner me een reis over zee. Boven de horizon 
is de hemel oneindig doorschijnend en hoor ik de stilte
die immens wordt. Bruno was mijn vriend. Susana is nu 
duizenden Susana’s. De stilte brengt me terug naar een 
geasfalteerde weg langs de bergen en naar het kleine 
verstijfde roerloze konijn. Ik stop en keer terug. Op
zijn snuit heeft hij een licht spatje bloed, ook op de
vacht in zijn nek, hij is bijna gewichtloos in mijn handen. 
Ik hoor het geluid van de margrieten als ze dubbelklappen. 

Hij weegt bijna niets. Zijn zachtrood gekleurde snijtanden
lijken naar de maan te gillen. Susana’s tanden hebben 
een rode glans. Haar open mond toont de rood
glanzende tanden aan de maan, als een gil. 

In gedachten schrijf ik gebroken liefdesbrieven. 

3

Recuerdo un pasaje del mar. Sobre el horizonte el 
cielo tiene una diafanidad infinita y escucho el 
silencio que se vuelve inmenso. Bruno era mi 
amigo. Susana es ahora miles de Susana. El 
silencio me devuelve a un camino de asfalto al 
lado de las montañas y al pequeño conejo 
encandilado inmóvil. Me detengo y regreso. En
el hocico tiene una leve mota de sangre, también en el pelaje del cuello, casi no tiene peso en mis
manos. Oigo el sonido de las margaritas al doblarse.

Casi no pesa. Sus incisivos suavemente enrojecidos 
parecen chirriarle a la luna. Susana tiene los dientes 
apenas rojizos. Su boca abierta le enseña los dientes 
apenas rojizos a la luna, como un chirrido.

En la imaginación redacto cartas devastadas de amor.