Dichter

Vrouwkje Tuinman

(Nederland, 1974)

Biografie

Als er één woord van toepassing is op de poëzie, en trouwens ook op het proza, van Vrouwkje Tuinman, is het wel helderheid. Zonder overdreven gebaren, nuchter en compact beschrijft ze de gewaarwordingen en gevoelens van een vrouw. Het leven van haar hoofdpersonen is steeds simpel, alledaags en introvert, of ze nu, zoals in haar debuutbundel Vitrine uit 2004 waarin een verlegen meisje te kijk staat, door de wereld ontbolsterd worden of, in Wat ik met de sleutel moet (2011), het huis van een overledene opruimen; er lijkt sprake te zijn van eenzelfde ondertoon.

Opvallend is haar onderzoekende blik die gepaard gaat met een persoonlijke bescheidenheid: ze wil liever zien dan gezien worden. Ze heeft het zelfs over een contrast tussen controledrang en verlangen naar intimiteit. De eerste regel in haar eerste bundel luidt 'In Brussel laat je mij je kut zien'; dat klinkt fors en gebiedend maar wie de rest van haar werk leest begrijpt dat het een geforceerde doorbraak is om de woordvoerster aan de praat te krijgen.

Haar gedichten zijn het verslag van iemand voor wie het dagelijks leven soms een grappig maar vooral ook een verbazingwekkend raadsel is: ‘Ergens moet een land zijn waar je niet in kringen / hoeft te zitten met een bordje slagroom in je hand’. Het zijn niet alleen haar gewaarwordingen maar ook haar taalgebruik die de gebeurtenissen kleuren. Een heel lichte ironie, afgewisseld met aarzelende ellipsen geeft Tuinmans poëzie een tegelijk gevoelige en hunkerende toets. Aan de ene kant probeert ze haar territorium te begrenzen, aan de andere kant probeert ze het open te breken. Dat maakt haar poëzie tot een ontdekkingsreis door het leven van alledag, maar ook tot een psychologisch zoektocht van iemand die steeds opnieuw zichzelf in kaart brengt.

Vrouwkje Tuinman, geboren in 1974, studeerde algemene letteren en musicologie. Voor haar werk kreeg ze het C.C.S. Crone stipendium en de Halewijnprijs. Ze is ook actief als freelance journaliste.

Voor Lijfrente (2019) is ze bekroond met De Grote Poëzieprijs.

Bibliografie

Poëzie
Lijfrente. Cossee, Amsterdam, 2019
Sanatorium. Cossee, Amsterdam, 2014
Wat ik met de sleutel moet. Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam, 2011
Intensive care. Foto’s en gedichten. Met Andrea Stultiens. WBOOKS, Amsterdam, 2010
Receptie. Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam, 2007
Vitrine. Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam, 2004

Proza
Afscheidstournee. Cossee, Amsterdam, 2016
De Rouwclub. Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam, 2013
Buurvrouw. Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam, 2008
Grote acht. Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam, 2005

Links
Tuinman’s website
Interview met Tuinman, SLA Avier

Gedichten

KINDERAFDELING MEDISCH WONDER AANKLEDEN BEZWERING Wolven JUBILEUM BEDSCÈNE

Gedichten

Gedichten van Vrouwkje Tuinman

Partners

LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère

Vrouwkje Tuinman