Of the same metal (After "The Wife\'s Lament")

Van hetzelfde metaal (Naar "The Wife’s Lament")

Hoor je?   Ze is weer vertrokken.
Een ellende.
Zeg   Ik ben er ook geweest?
Een oceaan
kostte langer   in die dagen
betekende   de oversteek,
wat aan boord mocht was anders

gillen bij vleugelkanteling
zou niet tot schieten leiden   slechts
verbazing   zuiver
tegen de prijs van onzichtbaar   CO2 ongekend
terdege ongemeten
het opkomen en zinken van merkwaardigheden
onderzee   denk ik
sinds ik ben gevangen

stralend zoals die   nutteloos
geëvolueerde   onaanpasbare   klem
in de buis
rillend van het kruisvuur
die familie.

Elke nieuwkomer sneed nieuwe
kanalen open voor twist en verdriet.

Als een tolk
maakte hij dat hij wegkwam.

Droogte stampte door de tuinen
De ene dag
welriekend   dankbaar
horend bij huizen.
De volgende dag
neergeworpen op
de hardheid van de bergen
vuren en doorns   wie zou daar
een deur in zetten?   houdbare
goederen versteken   binden   mompelen
vastsnoeren   etiketteren   ten slotte
ineen duiken
ver beneden waarneming of het risico op nieuws
zonder licht
maar niet buiten bereik van warmte?

Moet je daarom lachen?
Omdat jouw lakens koeler zijn
je er zelfs voor kiest ze zo te houden?
Niet geschroeid   door dromen
terwijl je ieder uur   verstrijken ziet?
Mucho geluk.
Zo vaak terugkeren
om niet terug te keren.

Tot iets   erger dan geen wending

lotsbestemming die
toeslaat   even koud als ijzer
mogelijk even magnetisch
even waarschijnlijk gelijkwaardig bij fatale of banale toepassing
even meegaand in het gebruik
even zeker in het volgen
onder de gehoorgrens
van geritsel   vijlgruis
dat zich verzamelt alsof het ontsnapt
zich schikt in   divergenties
een veld van voorkeuren

dat leidt
net als wij of niet
tot een altijd.

Of the same metal (After "The Wife\'s Lament")

You hear?   She’s off again.
A misery.
Say   I’ve been there too?
An ocean
asked longer   in those days
meant   the crossing,
what could be on board was different

screaming at wingtilt
would not bring on the shooting   just
surprise   pure
costing invisible   carbon unreckoned
deeply unmeasured
the clamber and sinking of oddities
undersea   I’m thinking
since I was caught

luminous as those   uselessly
evolved   unadaptable   lodged
in the conduit
shivered with crossfire
that family.

Any newcomer cut out
new channels for strife and grief.

Like an interpreter
he cleared off.

Drought yomped the gardens.
One day
fragrant   grateful
belonging to houses.
Next day
thrown down
the hardness of mountains
fires and thorns   who’d put
a door in that?   stow away
longlife goods   binding   muttering
lashing fast   labelling   finally
cowering
way beneath notice or the risk of news
without light
yet not out of reach of heat?

This makes you smile?
For your sheets are cooler
indeed you choose to keep them so?
Not singed   by dreams
while seeing off   each hour?
Lucky for true.
So often to turn back
not to turn back.

Till something   worse than no change

chance that
strikes   as cold as iron
as potentially magnetic
as likely to be equal in lethal or trivial use
as kind to handle
as sure to follow
below hearing level
susurration   filings
collecting as if escaping
patterning   obliquities
a field of likes

brings about
like us or not
an always.